این بیماری که علت آن فشار آوردن زیاد و مکرر به ساق در حین ورزش هایی مانند دویدن، جهیدن و رقص است می تواند موجب درد ساق شود.
اگر به عللی میزان بعضی مواد بدن مانند میزان کلسیم، سدیم یا پتاسیم تغییر کند عضلات بدن بخصوص عضلات ساق ممکن است دچار انقباض دردناک شوند.
ضربه به ساق ممکن است موجب خونریزی در بافت های ساق بخصوص عضلات آن شود. این خونریزی موجب فشار به بافت ها و ایجاد تورم و درد شود.
لخته شدن خون در ساق
درد سیاتیک
اگر دچار درد راجعه یا درد راه رفتن هستید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. در اینجا توصیههائی برای کاهش آن گفته میشود.
اصول چهارگانه را رعایت کنید. استراحت، گذاشتن متناوب یخ در طول روز بر روی آن، بستن با بند کشسان، و گذاشتن بالش در زیر پا بهترین کار برای تسکین درد ساق است. استراحت مطلق و بلند کردن پا به کاهش تورم و سنگینی همراه با واریس کمک میکند.
مسکن بخورید. داروهای بدون نسخه ضدالتهابی مثل آسپیرین و ایپوبروفن درد و تورم ناشی از آسیبدیدگی یا واریس ساق را کاهش میدهند.
پیادهروی کنید. گرچه راهرفتن باعث لنگیدن متناوب میشود، پیادهروی اولین قدم در درمان آن است. باید تا آنجا که تحمل درد را دارید راه بروید و آنگاه بایستید. هر روز کمی بیشتر و مسافت طولانیتری راه بروید. ناراحتی بهتدریج کاهش خواهد یافت.
سیگار نکشید. مبتلایان به لنگیدن متناوب باید سیگار را ترک کنند. چون سیگار باعث سخت سرخرگی شده و جریان خون را کم میکند.
پا را گرم کنید. گذاشتن بالشتک گرم، نه داغ، درد واریسهای سطحی را کم میکند. گرما را برای آسیبدیدگی تازه بهکار نبرید، چون التهاب آن را تشدید میکند و التیام را به تأخیر میاندازد.
جوراب واریس بپوشید. با تجویز پزشک جوراب واریس مناسب بپوشید تا جریان خون کافی شود و درد ناشی از نارسائی سیاهرگی تسکین یابد.
عمل جراحی کنید. برداشتن سیاهرگ آسیبدیده نارسائی شدید سیاهرگی را برطرف میکند. داروهای ضد انعقاد نیز مفید است. تسکین درد شدید نارسائی سرخرگی با روشهائی مثل استفاده از بالون برای بازکردن رگ یا جراحی آن انجام میشود.
دیدگاه شما چیست؟