شکستگى ممکن است هر جائى در طول استخوان ران رخ دهد. استخوان ران بلندترين استخوان بدن است و خون زيادى به آن مىرسد. تمام سوانحى که منجر به شکستگى استخوان ران مىشود بايستى بهعنوان يک حالت وخيم در نظر گرفته شود زيرا که در اکثر موارد با خونريزى فراوان همراه است و ممکن است به شوک شديد منجر شود.
اين نوع شکستگى غالباً از زمين خوردن و تصادفهاى جادهاى ناشى مىشود. در پيرها ممکن است حتى يک زمين خوردن ساده هم منجر به شکستگى شود. اما در جوانان براى شکسته شدن استخوان ران به نيروى قابل توجهى نياز است.
شکستگى مفصل ران (شکستگى سر يا قسمت بالائى استخوان ران) معمولاً با ضربديدگى شديد باسن اشتباه مىشود. اگر اشخاص مسن پس از زمين خوردن از درد ناحيه باسن شکايت داشتند معمولاً بايد اين احتمال را داد که استخوان ران در قسمت بالا ممکن است شکسته باشد و بايد آنها را به بيمارستان رساند.
این شکستگی ها معمولا براثر زمین خوردن و یا ضربه مستقیم به به بالای ران بوجود آمده و ارتباط نزدیکی با پوکی استخوان دارند. استئوپروز یا پوکی استخوان، همه استخوان های بدن را به یک اندازه درگیر و متاًثر نمیکند. استخوان قسمت بالایی ران، ناحیه مچ دست و مهره ها از مناطقی هستند که فرایند پوکی استخوان در آنها بیشتر نمایان میشود و به همین علت در سنین بالا، شکستگی در این مناطق زیاد دیده میشود. شکستگی های اطراف مفصل ران در دو گروه از مردم اتفاق میفتد:
آنهایی که به علت پوکی استخوان، و ضعیف شدن استخوان این ناحیه، بر اثر ضربه های با شدت کم مثل زمین خوردن دچار این شکستگی میشوند.
دسته ای که استخوان محکمی دارند ولی شدت ضربه بقدری زیاد است که موجب شکستگی میشود. مثل شکستگی در افراد جوان بدنبال تصادف اتومبیل یا سقوط از ارتفاع
تشخیص این شکستگی ها معمولا با استفاده از رادیوگرافی ساده انجام میپذیرد. گاهی اوقات شکستگی های این ناحیه ممکن است بدون جابجایی و یا ناکامل باشند که در این صورت تشخیص آنها در رادیوگرافی ساده امکانپذیر نیست. در این موارد پزشک معالج ممکن است از دیگر روش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده کند.
دیدگاه شما چیست؟