درمان
دوره کوتاه مدت استراحت

اگر به شما گفته شده است که استراحت کنید، به توصیه پزشک متخصص برای اینکه چه مدت در رختخواب بمانید، عمل کنید. استراحت بیش از حد در تختخواب ممکن است باعث سفتی مفاصل و تضعیف عضلات شما شود، که باعث میشود انجام فعالیتهایی که میتواند درد را کاهش دهد سخت تر می شود. از پزشک خود بپرسید که آیا شما باید در حالی که در حال درمان هستید، به کار خود ادامه دهید یا خیر.
بسته های گرم و سرد
اعمال حرارت به ناحیه دردناک میتواند به کاهش اسپاسم عضلانی دردناک پس از ۴۸ ساعت اول کمک کند. بسته های گرم، یک کمپرس گرم و پوشش های چسبناک گرم، گزینه های خوبی برای این کار هستند. گرمای مرطوب، مانند حمام گرم، نیز ممکن است انجام شود. استفاده از یخ یا بسته سرد ممکن است برای کاهش التهاب اولیه و اسپاسم عضلانی ناشی از دیسک کمر مفید باشد. ماساژ با یخ نیز میتواند مفید باشد. استفاده از یخ برای ۴۸ ساعت اول پس از شروع درد کمر موثر است.
داروهای بدون نسخه

بیشتر درد با داروهای بدون نسخه مانند:
- آسپرین
- ایبوپروفن
- ناپروکسن
- استامینوفن
قابل درمان است.اگر درد پایدار و شدید داشته باشید، ممکن است دکتر شما مدت کوتاهی از داروهای حاوی مواد مخدر استفاده کند.
داروهای تجویزی
گاهی اوقات، پزشک آرام بخش عضلانی تجویز میکند. با این حال، شما تنها باید داروهایی را که لازم دارید مصرف کنید، زیرا مصرف بیشتر به شما کمک نمیکند تا سریع تر بهبود یابید، و ممکن است عوارض جانبی ناخواسته (مانند یبوست و خواب آلودگی) ایجاد کند و به وابستگی دارویی منجر شود. تمام داروها بای به صورت تجویز شده توسط پزشک مصرف شوند. اطمینان حاصل کنید که به پزشک خود در مورد انواع داروهایی که مصرف می کنید، حتی داروهای بدون نسخه و مکمل ها اطلاع دهید، و اگر پزشک داروهای ضد درد تجویز میکند، نحوه اثرگذاری آن را نیز پیگیری کنید.
کورتیکواستروئید

داروهای دیگر نیز موجود است که دارای اثر ضد التهابی نیز هستند. داروهای کورتیکواستروئید — به صورت خوراکی یا تزریقی — گاهی اوقات برای درد شدید کمر و پا به دلیل اثر بسیار ضد التهابی قوی آنها تجویز میشود. کورتیکواستروئیدها، مانند NSAID ها، میتوانند عوارض جانبی داشته باشند. ریسک ها و مزایای این دارو باید توسط پزشک تان بررسی شود. اگر دچار درد شدید پا داریذ، ممکن است تزریق اپیدورال یا “بلوک کننده” برای شما تجویز شود. این نوع تزریق ها داروهای کورتیکواستروئیدی هستند که به فضای اپیدورال (ناحیه اطراف اعصاب نخاعی) توسط یک پزشک با آموزش ویژه انجام میشود. تزریق اولیه ممکن است با یک یا دو تزریق دیگر در یک تاریخ بعد ادامه یابد و باید به عنوان بخشی از یک برنامه جامع توانبخشی و درمانی انجام شود.
تزریق به نقطه شروع درد
تزریق به نقطه شروع درد تزریق یک ماده بی حس کننده موضعی (گاهی اوقات همراه با کورتیکواستروئیدها) به طور مستقیم به بافت های نرم دردناک و یا عضلات موجود در طول ستون فقرات و یا پشت لگن است. این تزریق در حالی که گاهی برای کنترل درد مفید است، اما به بهبود دیسک کمر کمکی نمیکند.
کشش و انقباض

هدف از کشش کاهش اثرات جاذبه روی ستون فقرات است. با جدا کردن جزئی استخوان ها، هدف کاهش فشار وارد شده بر دیسک است. عملکرد این روش بسیار شبیه به یک تایر مسطح است که هنگام استفاده از جک در زیر ماشین و بالا رفتن ماشین، فشار را از روی تایر میگیرد و این مسطح بودن “ناپدید” میشود. این روش را میتوان در در دیسک کمر گردنی یا کمری انجام داد.
اولتراسوند
تکنولوژی اولتراسوند شامل انتقال امواج صوتی با فرکانس بالا به یک قسمت خاص بدن از طریق یک پروب است که دارای سر گردی میباشد .
تحریک الکتریکی
دستگاه TENS دستگاهی است که از جریان الکتریکی برای تحریک ماهیچه های شما استفاده می کند. این واژه در ابتدا شدید و خشن به نظر میرسد، اما در حقیقت اصلا دردناک نیست. الکترود هایی که به پوست شما متصل میشوند جریان الکتریسیته کوچکی را به نقاط کلیدی در مسیر عصبی ارسال میکنند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست شروع به آموزش و تمرین شما در مورد انجام فعالیت های زندگی روزانه بدون قرار دادن استرس اضافی در قسمت پایین بدن خود خواهد کرد.
ورزش

در ابتدای ورزش کردن شما یاد میگیرید تغییرات موضعی یا حرکات ملایم برای کاهش درد و یا علائم پا انجام دهید. وقتی درد کمتری دارید، تمرینات شدیدتری برای بهبود انعطاف پذیری، قدرت، استقامت و توانایی برای بازگشت به شیوه زندگی عادی استفاده میشود. دستور العمل تمرین باید به سرعت شروع شود و به عنوان پیشرفت بهبودی ارزیابی شود. یادگیری و ادامه تمرینات در خانه و برنامه کششی بخش مهمی از روند درمان است.
جراحی

هدف از عمل جراحی کاهش فشار شده بر دیسک و درنتیجه کاهش تحریک اعصاب توسط دیسک که موجب علائم درد و ضعف در فرد میشود. شایع ترین روش عمل جراحی “دیسکتومی” یا “دیسکتومی جزئی” نامیده میشود، که در آن بخشی از دیسک کمر برداشته میشود. برای دیدن واضح تر دیسک، گاهی اوقات لازم است بخش کوچکی از لامینا که استخوانی در پشت دیسک است، برداشته شود. حذف استخوان ممکن است جزئی (همی- لامینوتومی) یا کلی (همی- لامینوکتومی) باشد. برخی از جراحان در بعضی موارد از آندوسکوپ یا میکروسکوپ در عمل جراحی خود استفاده میکنند.
دیسکتومی میتواند هم تحت بی حسی موضعی، نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام شود. بیمار در روی میز اتاق عمل به صورتی که کمر او رو به بالا باشد دراز میکشد. یک برش کوچک در پوست روی دیسک کمر انجام میشود و عضلات بالای ستون فقرات از استخوان جدا میشوند. مقدار کمی استخوان نیز ممکن است برداشته شود تا جراح بتواند عصب فشرده را ببیند. دیسک کمر و هر قطعه شل دیگر حذف میشوند تا زمانی که دیگر عصب تحت فشار نباشد. هر گونه خار استخوانی (استئوفیتیس) نیز برداشته میشود تا مطمئن شوید که عصب به طور کامل آزاد است. معمولا خونریزی بسیار کمی وجود دارد.
دیدگاه شما چیست؟